เงินตราน่ารู้

                                   หลานจ๊ะ  หลานจ๋า  มาฟังยายเล่า

                          แต่ก่อนผู้เฒ่าในอดีตนานมา

                          สมัยสุโขทัยเขาใช้เงินตรา

                          แลกเปลี่ยนสินค้าซื้อมาขายไป

                          ตัวเงินนั้นเล่าเรียกว่าพดด้วง

                          ผู้คนทั้งปวงนิยมหยิบใช้

                          จับจ่ายใช้สอยซื้อของเล็กใหญ่

                          ผู้คนบ่าวไพร่ใช้มานานแสนนาน

                          สมัยอยุธยารัตนโกสินทร์

                          ใช้พดด้วงทั้งสิ้นดังคำกล่าวขาน

                          รัชกาลที่สี่โปรดเกล้าพระราชทาน

                          ให้ตั้งโรงงานผลิตเหรียญขึ้มา

                          เปลี่ยนจากพดด้วงมาเป็นเงินเหรียญ

                          เรียกเงินแปเวียนใช้เป็นเงินตรา

                          พ่อค้าต่างชาตินิยมนักหนา

                          ติดต่อเจรจาค้าขายกับไทย

                          นอกจากเงินเหรียญยังมีเงินกระดาษ

                          เขาจัดขนาดค่อนข้างแผ่นใหญ่

                          ตั้งชื่อเงินกระดาษเรียกว่าหมายไซร้

                          กำหนดค่าไว้สามถึงสิบตำลึง

                          พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้า

                          พระองค์โปรดเกล้าประกาศเป็นหนึ่ง

                          ให้เปลี่ยนจากหมายเป็นธนบัตรซึ่ง

                          ยังใช้มาถึงเวลาปัจจุบัน

                          ธนบัตรหนึ่งบาท  ห้าบาท  สิบบาท

                          ทั้งยี่สิบบาท  ห้าสิบ  หนึ่งร้อย

                          จำไว้หนูน้อย  ห้าร้อย  หนึ่งพัน

                          อีกทั้งเงินตราที่เป็นเหรียญนั้น

                          มีไว้ใช้กันหนึ่งสลึงขึ้นไป

                          หลานจ๊ะ  หลานจ๋า  ยายเล่าเท่านี้

                          หลานจงยินดีรู้เรื่องเงินไทย

                          แม้เพียงหนึ่งสลึงอดออมเอาไว้

                          อนาคตจะได้อยู่สุขสมบูรณ์